- Soziatibo singularrean -gaz eta pluralean -kin daukagu: bilddurrágas (40), orréas (78), fiñáas (104), arekin kantákin (105), argijákin (100), farolákin (100). Hau Bizkaiko ekialdeko eta Deba ibarreko ezaugarria da. Bizkaiko mendebaldean soziatibo pluralean -kaz.
- Destinatibo singularrean eta pluralean -entzako edo -entzat erabiltzen dira eta azentuaren bidez bereizten dira: txakurrentzáko eta txakurréntzat (plurala) / txakurrentzako eta txakurrentzat (singularra).
- Ergatibo plurala eta ergatibo singularra berdinak dira, eta azentuak bereizten ditu: bestiak (78) (ergatibo singularra), bestíak (56) (ergatibo plurala). Hala ere, berba a-rekin amaitzen bada singularrean a + a > ia gertatzen denez bereizi egiten diru: kártak (ergatibo plurala) / kartiak (ergatibo singularra).
- Datiboarekin ere gauza bera gertatzen da, azentuak bereizten ditu plurala eta singularra: txakurrári (datibo plurala) / txakurrarí (81) (datibo singularra). Hala ere, berba a-rekin amaitzen bada singularrean a + a > ia gertatzen denez bereizi egiten diru: kartári (datibo plurala) / kartiari (datibo singularra).
- Genitibo plurala eta singularra ere berdinak dira eta azentuak bereizten ditu: arótzen (genitibo plurala) eta arotzén (83) (genitibo singularra). Hala ere, berba a-rekin amaitzen bada singularrean a + a > ia gertatzen denez bereizi egiten dira: kárten (ergatibo plurala) / kartien (ergatibo singularra).
- Hurbiltze adlatiboan Bizkaiko sortaldeko -rutz forma dugu: talárutz (94), arutz (95). Muga adlatiboan -raiño erabili ordez, erdararen eraginez ziurrenik, geihenetan -ra arte erabiltzen da. Hala ere, transkripzioan kontradibide bat dago: kaleraiño (34)
- Instrumentala ia ihartuta dagoela esan daiteke. Berba gutxi batzuetan baino ez da erabiltzen: burus ikasi, burus behera salta, eskus eiñ, oñes etorri, trabes ekarri, tatarres eruan. Hizkuntzekin, ordea, ez dago ihartuta eta erabiltzen da: frantzeses, euskéras, alemanes... Hala ere, euskara batuaren eraginez, gazteenak beste eremu batzuetan ere hasi dira erabiltzen: autobuses, kótxes, bárkos (zaharragoen autobusian, kotxían, barkúan-en ordez). Izan ere, soziatiboa eta inesiboa erabiltzen dira instrumentalaren ordez.
- Mendebaleko ezaugarria den artikulu hurbila dago: gáusok (88), txakurrori (39) gixonori (57), katuori (114), emakumiori (125), tuertióri (126), ka[x]oiori (133). Ezaugarri hau zaharrenetan nahiko emankorra den arren, gazteek ez dute askorik erabiltzen.
- Erakusleek forma bera dute singularrean eta pluralean eta azentuaren bidez bereizten dituzte Hona hemen, hurrenez hurren, singularrak eta pluralak: onek señeruuk / ónek señerúuk (99), arek beste jibosuak (64-65)/ árek beste jibosúak. -(t)xe atzizkia erabiltzen da erakusleak indartzeko: aixe (44) áretxek (44), auxe (68), orixe (86), aretxek (140).
- Izenordain indartuak neu sailekoak dira: geure (8), neu (68), neuri (91).
- Mendebaldeko gainerako tokietan bezala, “edo + izenordain galdetzailea” egiturako izenordain sail osoa erabiltzen dute: edonor, edonúndik, edonora, edonorentzako, edono(re)k, edosélan, edoseáitxik, edonorutz... Hala ere, edozer eta edozein berbek mendebala baino eremu zabalagoa hartzen dute.
- “Izenordain galdetzailea + edo + izenordain galdetzailea” egiturako sail osoa darabilte: nonor, nonos, nonok, nonora, nonoáitxik, nonona, seoser, seoserena, seoseáitxik, seosetako... Ezaugarri hau ez da mendebal osora zabaltzen, Deba ibarrean noizonoiz, nunonun eta nonora berbak bakarrik daude. Zeozer, berriz, Euskal Herri osoko berba da.
- Gaztelaniazko maileguetan -(c)ion > -siño bilakaera dago: telebisiñorik (3). Transkripzioko adibidean ikusten den bezala, berba berrietan ere emankorra da arau hau.
- Ia mendebal osoan bezala, aditz-izena eman, utzi edo mugimenduzko aditzen osagarria denean eta norabidea edo helburua adierazten duenean zertan kasua dago (eta ez ekialdeko zertara): ogija erosten jun nas, telebisiñoia amataten etorri da ama.
- -txu txikigarria dago (eta ez erdialdeko -txo): sakutxúutan (44).
- Mailegu batzuetan generoa bereizten da: tontúa/tontía, guapúa/guapía, majúa/majía. Hala ere, analogiaz euskal berba batzuetan ere bereizi egiten da Lekeition: drogoso/drogosa, gixá[x]o/gixá[x]a, sintzórgo/sintzórga, txilibrísto/txilibrísta...
- Gaztelaniazko maileguetan -on > -o(i) bilakaera dugu. Bilakaera hau Araba, Bizkaia eta Gipuzkoan gertatzen da. Hona hemen adibide batzuk: ka[x]oia (131), baloia, takoia, kondoia, balkoia. Artikulu barik agertzen badira -o hutsa baino ez daukate: ka[x]o, balo, kondo, tako, balko. Hau, hala ere, euskal berbetan ere gertatzen da: sasoia/saso, morroia/morro.
Lekeitioko kultur eta natur ondareak
9.1.2.2.- Izen-morfologia
Ondoko lizentziak babestua Creative Commons: aitortu 4.0 Lizentzia